Busy Busy Busy

Hallo lieve mensen in het waarschijnlijk koude kikkerlandje. Hier in Buea is het elke dag meer dan 30 graden en drukkend warm. Deze hitte wordt nog regelmatig afgewisseld door fikse regen en onweersbuien, ondanks dat het regenseizoen al afgelopen is. Dat wordt even wennen in december als er dan misschien sneeuw in Nederland ligt. Gelukkig hebben we nog 3 weken om ons daar op voor te bereiden.

Er is weer veel gebeurd in de afgelopen week. In het ziekenhuis zijn Marjolein en ik officeel begonnen op de afdeling interne geneeskunde. We hebben veel ziektes gezien die wij in Nederland weinig tegen zullen komen, zoals HIV, buiktyfus, malaria en TBC. In Nederland zijn er speciale klinieken voor TBC patienten, zodat gezonde mensen niet snel besmet zullen worden. Hier in Buea liggen de TBC patienten gewoon op de afdeling en vertrouwen ze op de 'goede' ventilatie. Daarnaast hebben wij 2 ernstige gevallen van bacteriele meningitis (hersenvliesontsteking) gezien. Het waren jonge mensen die in coma lagen en uiteindelijk helaas zijn overleden, waarschijnlijk door het niet direct handelen van de basisartsen. Verder had 1 van de 2 patienten Situs Inversus, dit houdt in dat alle organen op de tegenovergestelde plaats zitten. Dus het hart zat bij deze vrouw rechts en de lever links. Dit is zeer zeldzaam en het was dus erg interessant om haar te onderzoeken. Na deze week vol met tropische geneeskunde mochten wij nog 5 dagen doorbrengen op de afdeling chirurgie. Daar hebben we (helaas maar) 2 operaties gezien, beide waren keizersnedes. De eerste was een spoed keizersnede, omdat het hoofdje van de baby al was ingedaald, maar niet op de goede manier was gedraaid en dus niet verder kon indalen. Na snelle anaesthesie (volgens mij was ze nog niet helemaal verdoofd) bleek het hoofdje nog verder te zijn ingedaald dan verwacht en moest de baby via de vagina teruggeduwd worden, zodat de gynaecoloog de baby kon halen via de buik. Dit zag er erg wreed uit, maar uiteindelijk kon de baby gehaald worden. Helaas heeft het babytje na 30 min reanimatie het niet gehaald. Erg triest en heftig om dit van zo dichtbij mee te maken. De moeder werd snel dicht gemaakt en de volgende zwangere vrouw werd al binnen gereden. Hier ging het om een tweeling. Sneller dan verwacht kwamen er 2 gezonde meisjes ter wereld. Tijdens het dichtmaken van de baarmoeder zag Dr. Elong (Gynaecoloog) iets geks in 1 van de eileiders zitten. Het bleek een spiraaltje te zijn. Dit was een bijzondere ontdekking! Vandaag, vrijdag 14 november, hebben we (beide beetje ziekjes) afscheid genomen van het ziekenhuis en van alle studenten. Gek idee dat wij daar waarschijnlijk nooit meer terug gaan komen.

De stage zit er dus nu op en morgen zullen wij vertrekken voor 10 dagen naar Bamenda, Bafut, Bafussam en nog allemaal andere prachtige plekjes in het Noord-westen van Kameroen.

Verder hebben we het weeshuis nu ook afgesloten. We hebben daar de laatste weken lesjes gegeven over hygiene en tropische geneeskunde. Dit werd zeer gewaardeerd en was leuk om te doen. Het is een eer om die kinderen daar iets bij te mogen brengen en onze kennis met hun te delen. we hebben hier een leuke tijd gehad en we hebben ze op verschillende vlakken erg kunnen helpen. Dit 'project' heeft ons verblijf in Kameroen zeker nuttiger gemaakt.

Een ander project waar wij aan deel hebben genomen is het geven van EHBO lessen in de naam van 'The Medicz', de organisatie die ons hier heeft ontvangen en alles voor ons regelt. We hebben 2 middagen een workshop gevolgd over 'leadership and selfconfidence' en over 'first-aid'. Dit was als voorbereiding op het geven van de EHBO lessen op een grote middelbare school in Buea. Dit hebben we afgelopen woensdag gedaan en alle kinderen waren erg enthousiast en naar mijn mening is onze boodschap wel overgekomen.

Kortom, zeer nuttige bezigheden.

Gisteravond zijn we met Haman, Clovis en Emerson (de 3 leden van the Medicz die het meest voor ons hebben betekend) uiteten geweest in een, voor Kameroense begrippen, duur restaurant. Dit hebben wij voor hen georganiseerd als bedankje voor de enorm fijne tijd die wij hier hebben gehad en dat zij zoveel met en voor ons hebben gedaan. We zijn steeds meer bezig met het feit dat onze tijd er hier al bijna weer op zit. Ik ben niet zo'n held in afscheid nemen en word al gauw emotioneel. Dat wordt dan nog wat op 1 december als we echt definitief afscheid moeten gaan nemen.

Zoals jullie waarschijnlijk al gemerkt hebben, heb ik vorige week geen blog gemaakt vanwege al onze drukke bezigheden. Ik heb dus 2 weken moeten beschrijven in 1 blog. Ik hoop dat ik jullie een beetje een goed beeld heb kunnen geven van de grote gebeurtenissen. Voor meer details kunt u een afspraak met mij maken als ik weer in Nederland ben ;)